Wioska znana była już w początkach XVI wieku, popis pospolitego ruszenia z 1528 roku zapisał nazwę jako Bukowe zemiane Pecowskii Choienka. W tym czasie mieszkało tu czterech rycerzy, którzy wystawili w sumie jednego konnego jeźdźca. Nazwa wsi pochodzi od przezwiska Piecek pochodzącego od imienia Piotr.
Spis podatkowy z 1580 roku przekazuje (Choiane Pieczki), że mieszkali tu: Marcin, syna Michała Chojeńskiego, był on posiadaczem 5 włók, czyli całkiem sporego obszaru oraz Więcław Kulesza, który dzierżawił ziemię od Matiasa Zolnego (1 włóka). Podobnie jak okoliczne miejscowości była to osada zamieszkała przez drobną szlachtę. Nazwa w różnych źródłach była zapisywana tak jak obecnie, z tym że czasem nazywano ją Piecuchami.
W 1827 roku wioska liczyła 20 domów i 109 mieszkańców. W 1891 roku notowano tutaj 17 drobnoszlacheckich gospodarzy na 87 ha ziemi, średnie gospodarstwo miało obszar ponad 5 ha. W następnych latach liczba ludności spadła, w 1921 roku istniało tu 12 domów z 75 mieszkańcami.
Według opracowania Zabytki architektury i budownictwa w Polsce z 1985 roku zabytkowy jest tutaj dom numer 11, własność Kruszewskiego (początek XX wieku).