Jeśli dojdzie już do tej przykrej sytuacji, naszym obowiązkiem jest się zatrzymać, włączyć światła awaryjne i w pierwszej kolejności zabezpieczyć miejsce zdarzenie trójkątem ostrzegawczym.
Zatrzymanie się nie ma jednak nic wspólnego z ocenieniem uszkodzeń pojazdu. Prawo obliguje nas bowiem do udzielenia pomocy zwierzęciu.
Zgodnie z art. 25 Ustawy o ochronie zwierząt:
Prowadzący pojazd mechaniczny, który potrącił zwierzę, obowiązany jest, w miarę możliwości, do zapewnienia mu stosownej pomocy lub zawiadomienia jednej ze służb, o których mowa w Art. 33 ust. 3.
Służby, o których mowa we wspomnianym ustępie, to lekarz weterynarii, członek Polskiego Związku Łowieckiego, inspektor organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, funkcjonariusz policji, straży miejskiej lub gminnej, Straży Granicznej, pracownik Służby Leśnej lub Służby Parków Narodowych, strażnik Państwowej Straży Łowieckiej, strażnik łowiecki lub strażnik Państwowej Straży Rybackiej. Najprościej dla nas jednak będzie ograniczenie się do powiadomienia policji lub – jeśli do wypadku doszło na terenie miasta – straży miejskiej lub gminnej.
Nawet jeśli jesteśmy pewni, że zwierzę nie przeżyło wypadku, musimy powiadomić służby, które usuną je z drogi, by nie zagrażało innym uczestnikom ruchu. Po zabezpieczeniu miejsca i powiadomieniu odpowiednich organów nie powinniśmy na własną rękę podchodzić do zwierzęcia. Może ono być w szoku i zachowywać się agresywnie wobec nas, przez co narażamy się na ewentualny atak. Przenoszenie zwierząt na własną rękę też nie jest dobrym pomysłem – możemy im nieświadomie wyrządzić jeszcze większą krzywdę.
Nie pozostaje nam w tym momencie nic innego, jak czekanie na wezwane służb, które podejmą dalszą decyzję o działaniu wobec zwierzęcia.